පික්නික් බාස්කට් එකක සිර වී අනු නවයෙන් දිවි ගලවාගත් සිඟිත්තා

දෝණි පුංචි කාලේ පටන්ම, නිවසේ ආරක්ෂාව, නිවසේ සෑම කෙලවරකම ආරක්ෂාව ගැන උපරිමයෙන් සැලකිලිමත් වී නිවාස බොහොම සුරක්ෂිතව තබාගත් මට සිතාගන්නට බැරි විධියට, සිතා ගන්නට බැරි තැනක සිර වී අනූ නවයෙන් දිවි ගලවගන්නට හැකි වූ අවස්ථාවක් සිහි වනව. මෙය මතක් වන වාරයක් පාසා හදවත තවමත් තැති ගන්නවා.

නිවසේ ආරක්ෂාව ගැන උනන්දු වන ඔබත් සමඟ මේ අත්දැකීම බෙදාගන්නේ අපි නොහිතනා විධියට අනතුරු ඇති විය හැකි ආකාර ගැනත් නිවසේ ආරක්ෂාව ගැන වෙනත් පැතිකඩකින් බලන්නටත් ඔබව උනන්දු කරවීමේ අරමුණින්.

අපි හිටියේ මහල් නිවසක. නිවස බොහෝම පුංචියි. නිවසේ පුංචි සාලයක්, නිදන කාමර දෙකක්, නාන කාමර දෙකක් සහ පුංචි කුස්සියක් තිබුනා. වතු පිටි නැති නිසා දරුවාගේ ආරක්ෂාව සැපයීම ඉතාමත්ම පහසු වූවා.

නිවසේ ජනෙල් පොඩ්ඩෙක්ට කොහොමටවත්  අරින්නට බැරි වන විධියේ  අගුළු සවි කර තිබුනා. නිවසටම තිබුනේ එක දොරක් පමණයි. ඉතින් කාටත් නොදැනී පැටියාට එළියට යන්නට ඉඩක් තිබුනේ නැහැ.

පැටියා බොහෝ විට දවස ගත කලේ එයාගේ කාමරයේ සෙල්ලම් කරමින්. එයා ගොඩක් කැමති සෙල්ලම් බදු වලින් කාමරය පිරි තිබුනා. බොහෝ සෙල්ලම් බදු තිබුනේ කහ පාට පිච්නික් බාස්කට් එකක.

පැටියාට එතකොට වයස අවුරුදු එකහමාරයි. යන්තම් වචනයක් දෙකක් කියන්නට හැකියාව තිබුනා. අපි වැඩට ගිය විට දරුවා සිටියේ ගෙදර ආච්චියි සීයයි එක්ක. දරුවා ඒ කාලේ නිතරම ‘අම්මා’ , ‘තාත්තා’, ‘ආචා’ යන වචන උච්චාරණය කළා.

ඉස්සිස්සෙල්ලමම ආපු මිනිබිරිත් නිසා ආච්චි සීයාගේ පමණක් නෙවෙයි නන්දල මාමලාගේ ආදරෙත් යට වැඩිපුරත් එක්ක ලැබුනා. දරුවා එක එක ඉරියව් වලින් තියල එයාල පින්තුරු ගන්නවා. මගේ නංගිත් මේවගේ නානාවිධ පින්තුරු අරන් තිබුනා. පුටු උඩ, මේස උඩ, මේස යට, බේසම් ඇතුලේ මෙන්ම දරුවාගේ පික්නික් බාස්කට් එකේ සෙල්ලම් බඩු අයින් කරලා එය ඇතුලෙත් ගත්තු අලංකාර පින්තුරු අරන් තිබුනා.

එදත් වෙනදා වගේම තවත් දවසක්. අපි සුපුරුදු ලෙස රැකියාවට පිටත් වුනා. මගේ අම්මාත් ගමනක් ගොස් සිටි නිසා ගෙදර හිටියේ දරුවත් සීයාත් විතරයි. දරුවා සුපුරුදු ලෙස එයාගේ කාමරයේ සෙල්ලම් බඩු එක්ක සෙල්ලම් කරමින් සිටියා. සීයා ඇය සමඟ ගී ගැයුවා, කතන්දර කීවා. පසුව ඔහු හදිසි අවශ්‍යතාවයට නාන කාමරයට ගොස් යළි කාමරයට  එන්නට විනාඩි තුන හතරක් වත් ගියේ නැහැ. ඔහු අන්දුන් කුන්දුන් වුනේ මොහොතකට කලින් සිසයි. ජනෙල් දොරවල් සේරම වහලා. එලියට යන්න ක්‍රමයකුත් නැහැ. ටි දරුවා පේන්නට නැති නිසයි.

දරුවාට නොකඩවා කතා කලත් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැහැ. නිවස පුංචි නිසා දරුවා මග හැරෙන්නට කියා තැනක් නැහැ. සීයාගේ කකුල් පණ නැති වේගෙන ක්ලාන්ත ගතියක් ආවේ කිසිම තැනක දරුවා පෙනෙන්ට නැති නිසයි. දරුවාට කතා කරලා ඔහුගේ උගුර කට වේලිලා. ඔහුට දැනුන භීතිය වචන වලින් කියන්නට බැරි යැයි ඔහු කීවේ සිතට ආ ආවේගයට තම පණ වන් මිනිබිරිය හොයාගන්නට නැතැයි අපට අමතනවාද? නැතහොත් බිල්ඩිමෙන් බිමට පනිනවාද කියා ඔහුට හිතාගන්නට බැරි වුනා යයි කියමින්.

ගෙදර දොර අගුලු දමා තිබුනත්, බිල්ඩිමේ මුරකරුට සිද්ධිය කියා සහය පතන්නට ඔහු තීරණය  කළා. කාමරයේ ඇඳ යටට එබෙමින් යලිත් වරක් දුට කතා කල ඔහු කාමරයෙන් පිටත් වන්නට සැරසෙත්ම හීන් කෙඳිරියක් ඇසුනේ කාමරය තුළින්මයි. ශබ්ධය ආවේ දරුවාගේ සෙල්ලම් බාස්කට් එක නැතහොත් පික්නික් බාස්කට් එක දෙසින් යැයි ඔහුට එක්වරම තේරුම් ගියා.

වහාම පියන විවර කල ඔහු ඇති වූ ආවේගයෙන් එහි පියන කඩා දැම්මේ වකුටු වී එතුළ සිර වී සිටි දරුවා එළියට ගනිමින්.

සිදු වූ දෙය ඔබට දැනටමත් සිතාගන්නට හැකිව ඇති. සීයා නාන කාමරයට ගිය ටිකට දරුවා බාස්කට් එක ඇතුළට ගියා. බාස්කට් එකේ පියන ඉබේ වැටී ලොක් වුනා. වකුටු වී සිටි දරුවාට කතා කරගන්නට බැහැ. හුස්ම ගත්තෙත් අමාරුවෙන්. මේ නිසා සියා කතා කරනවා ඇහුනත් ප්‍රතිචාර දක්වන්නට ඇයට හැකියාවක් තිබුනේ නැහැ.

ප්‍රශ්නය මෙය නොවෙයි. කිසි දිනෙක කරන්නේ නැති වැඩක් වන මේ දේ නොහොත් පික්නික් බාස්කට් එක ඇතුලට යාම දරුවා එදා කලේ ඇයි? එයත් වටහාගන්නට අපට අපහසු වූයේ නැහැ. මොකද බාස්කට් එක ඇතුලේ දරුවා තියා චායාරුප අරන් වැඩි දවසක් නොවන හෙයිනි.

දරුවන් ඉදිරියේදී කරන පුංචිම ක්‍රියාවක් හෝ ඔවුන් අනුකරණය කරන්නේ කෙතරම් පහසුවෙන්ද? අප සිතා මතා කරන පුංචිම පුංචි දේවල් පවා මේ නිසා දරුවාගේ ආරක්ෂාවට, නිවසේ ආරක්ෂාව ට බාධා ඇති කල හැකි බව මින් තේරුම් ගත යුතුයි.

දරුවන් වෙසෙන නිවසක් ආරක්ෂාකාරීව තබාගන්න මේ ක්‍රම ගැන දැනුවත් වීමත් උපකාර වේවි! දරුවන්ගේ ආරක්ෂාව සඳහා නිවාස තුළ ආරක්ෂාව ඇති කරගන්න ක්‍රම 18 ක්