"මේ මොකද බබාගේ බර අඩු වෙලා"
පුංචි පුතුට කැස්ස හැදිලා බේත් ගේන්න ගිය විට පුතුගේ බර සටහන් පරීක්ෂා කල විශේෂඥ වෛද්‍යවරිය මගෙන් ඇහුවා.
" අනේ මැඩම් පුතා කන්නේ නැහැ . බත් කටක් කටේ තියාගෙන පැය භාගයක් විතර ඉන්නවා. ඊට පස්සේ ඒක එලියට දානවා."
පුතාට කවන්න පැය ගණන් යුද්ධ කරලා වෙහෙසට පත්වෙලා හිටපු මම මගේ දුක් ගැනවිල්ල ඇයට ඉදිරිපත් කලා. වෛද්‍යවරිය මා දෙස මොහොතක් බලා හිටියා.
" දැන් මට කියන්න අම්මා ඔයා බබාට කවන්න මහන්සි වෙන්නේ මොනවාද කියලා." වෛද්‍යවරිය මගෙන් ඇහුවා.
" තුන් වේලම බත්, මම රසය වෙනස් කරලා දෙන්නේ. "
මමත් ඉතින් වීරයා වගේ උත්තර දුන්නා. ඇයි දෙවියනේ උදේට එළවළු බත් , දවල්ට එයාලා කැමති එළවළු, රෑට කහ බත් මං මොනවාද නොහදන්නේ?
" ඒකනේ අම්මා තමයි වරද්ද ගෙන තියෙන්නේ , බබා බත් ආපහු දානවා කියන්නේ බබා බත් වල රසට කැමති නැහැ. බබා කන්න කැමති දේවල් තියෙනවා නේද?" වෛද්‍යවරිය මගෙන් ඇහුවා.
"අපෝ ඔව් මැඩම් , පාන් බනිස් හොදට කනවා. ඒත් ඒවා කාලා හරියනවාද?"
මම වහා උත්තර දුන්නා.
" කවුද එහෙම කියනනේ ? බබා ඒවා කනවා නම් ඒවා දෙන්න. පාන් , බනිස් බටර්, චීස්, බිත්තර , එළවළු එක්ක සමබර කරලා දෙන්න අම්මා දැනගන්න ඕනී," වෛද්‍යවරිය මට කිව්වා .
" ඒත් මැඩම් බබා බත් නොකෑවාට කමක් නැද්ද."
"මේ මොකද බබාගේ බර අඩු වෙලා?" කියනකොට කල යුත්තේ කුමක්ද?
මම හිටියේ තවම සැකෙන්.
" ඔන්න ආයෙත්, අම්මාට මම කියන දේ තේරීලා නෑනේ. ශ්‍රීලංකික අපේ ප්‍රධාන ආහාරය බත් නිසා තමයි අපි දරුවාට බත් දෙන්න පුරුදු වෙලා ඉන්නේ , හිතන්නකෝ බබා ඇන්ටක්ටිකාවේ ඉපදුනා කියලා. එයාට කන්න බත් තියෙනවාද. නැහැ . එතකොට එයා කන්නේ මස්.. දැන් බලන්න පාන් , බනිස් වලත් තියෙන්නේ කාබෝහයිඩ්‍රේට් , ඉතින් ඔයා ප්‍රෝටීන් , මේද, විටමින්, තන්තු,ඛනිජලවන වගේ පෝෂණය සමබර කරන්න උපායශීලී වෙන්න."
වෛද්‍යවරිය විස්තර කලා.
මේ මගේ ජීවිතයේ ඇත්තම අත්දැකීමක්,අනාදිමත් කාලයක් ඉදන් අම්මලා දරුවන්ට කෑම කවන්න විදින දුක නිමක් නැහැ . අතේ බත් වේලේනකම් බබා බත් කට කටේ තියාගෙන ඉන්න කොට අම්මා ඉවසීම සීමාවේ තියාගෙන ඉන්නේ බොහොම සීරුවෙන්, බබා කන්නේ නැහැ කියලා අම්මා මානසිකවත් විදින්නේ දුකක්, ඇත්තටම ප්‍රශ්නය කුමක්ද?
"මේ මොකද බබාගේ බර අඩු වෙලා?" අපි දකින රාමුවෙන් ඔබ්බට...
ආසියාතික සම්භවයක් ඇති ශ්‍රීලාංකික අපේ ප්‍රධාන ආහාරය බත්, වී හොදින් වැවෙන කෘෂිකාර්මික රටක් වීම ඒකට එක හේතුවක් වන්න ඇති.
ගම්බදට වෙන්න තියෙන්නේ තුන් වේලම බත් කියන සංකල්පය, මේවා එක්ක ශ්‍රීලාංකික අපි හිතන්නේ බත් නැත්තම් වැඩක් නැහැ කියලා. ඔව් ඇත්ත මමත් ඔබත් එක්ක එකගයි. බත් කියන්නේ පෝෂ්‍ය ගුණයෙන් යුතු අතිවිශිෂ්ට ආහාරයක් තමයි.
ඒත් දරුවා බත් වල රසයට කැමති නැත්තම් මොකද කරන්නේ ? බත් වල තියෙන කාබෝහයිඩ්‍රේට් නැතිනම් පිෂ්ටය කියන පදාර්ථය දරුවාට ලැබෙන දරුවාට ප්‍රිය වෙනත් ආහාර වලට අපිට යොමුවෙන්න පුලුවන්.
දරුවා පාන් , බනිස් කනවා නම් දරුවාට ඒ මගින් පිෂ්ටය ලබා ගන්න පුලුවන්. පාන්, බනිස් වල තියෙන තිරිඟු පිටි කියන්නේ පිෂ්ට ප්‍රභවයක්, මේ ආහාර වැඩෙන දරුවන්ට අහිතකර වෙන්නේ නැහැ .
දරුවාට පෝෂණය ලබා දෙන වගකීම අම්මා සතුවෙන්නේ ඒ දරුවා කුස පිලිසිද ගත් සොදුරු මොහොතේ ඉදලා දරුවා ඉපදිලා මාස හයක් වෙනතුරු මේ වගකීමේ බර අම්මාට දැනෙන්නේ නැහැ.
ඒ මොකද ඒ වෙනකම්ම අම්මා තම ලේ වලින් තමයි දරුවා පෝෂණය කරන්නේ. ඒත් දරුවාට ඉස්සෙල්ලාම ආහාර හදුන්වලා දුන්න දවසේ ඉදන් අම්මාට තියෙන්නේ නිමා නොවෙන යුද්ධයක්, අම්මා කොච්චර වෙහෙසුනත් දරුවා කන්නේ නැහැ . දරුවාගේ බර අඩුවෙනවා. ඊටපස්සේ දරුවා ලෙඩ වෙනවා.
දරුවා ආහාර ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ ඇයි?
- දරුවාට කුසගිනි නොමැති වීම
- දරුවා ඒ ආහාර රස ප්‍රිය නොකිරීම
- දරුවා රෝගී වීම
- ආහාර කවන්නා හෝ ආහාර කවන ස්ථානය ප්‍රිය නොවීම
- දරුවාට නිදිමත වීම
- අම්මා ආහාර ලබාදෙන ආකාරය ලබාගන්න අපහසු වීම
- අම්මාගේ අවධානය ගන්න
- මේ ඒ වගේ හේතු කිහිපයක් විතරයි. මේ වගේ තවත් පොදු හේතු මෙන්ම ඔබේ දරුවාට විශේෂි වු හේතු තියෙන්න පුළුවන්. මවක් වශයෙන් ඔබ පළමුවෙන්ම කල යුත්තේ ඒ හේතුව හදුනාගැනීමයි.
පුංචි උපක්‍රම කිහිපයක්
- දරුවාගේ රුචි අරුචි කම් හදුනාගන්න. එක එක දරුවා ප්‍රිය කරන රසයන් දරුවා අනුව වෙනස් වෙනවා. ඔබ දරුවාට ආහාර ලබාදීමේදී එය හදුනාගන්න පුළුවන් .
- දරුවාට ආහාර කවන ආකාරය , ස්ථානය ,ලබාදෙන සෙල්ලම් බඩු වෙනස් කරන්න . එවිට ඒකාකාරිත්වයට නැතිවී යයි.
- පෝෂ්‍ය ගුණයෙන් අඩු නමුත් කුස පුරවන බිස්කට් , රසකැවිලි වැනි ආහාර සීමා කරන්න . ප්‍රධාන ආහාර වේලක් ආසන්නයේ කොහොමත් දෙන්න එපා.
- දරුවාට නින්ද අවශ්‍ය නම් නින්ද පළමුව ලබා දෙන්න. දරුවාට නිදිමත නම් කොහොමත් ආහාර ගන්නේ නැහැ .
- ආහාරයේ රසය වෙනස් කරන්න .
- ආහාරය පිසින ආකාරය වෙනස් කරන්න ( උදා : බිත්තර - තම්බන්න, බදින්න, ඔම්ලට්, සැන්විච් පිරවුම)
- දරුවා රෝගී නම් ඒ අවස්ථාව අනුව සුදුසු ආහාර ලබාදෙන්න.
මේ පුංචි උපක්‍රම කිහිපයක් විතරයි . ඔබ ඔබේ දරුවා වෙනුවෙන් ඔහුට අන්න්‍ය වු ක්‍රමයක් ආහාර ලබාදෙන්න යොදා ගන්න.
